Jaarlijks houden we ongeveer 120 verkeersanalyses in de Kortrijkse straten. Met een verkeersanalyse meten we de snelheid en de intensiteiten van de voertuigen in een straat. Een verkeersanalyse is dus geen snelheidscontrole door de politie.
We delen de gegevens van de verkeersanalyses graag met iedereen.
Te hoge snelheid is niet alleen één van de voornaamste oorzaken van verkeersongevallen, het is ook een grote bron van ergernis bij burgers. Kortrijk maakt als eerste stad de resultaten van verkeersanalyses (snelheidsmetingen) publiek. Op het online dashboard vind je, alfabetisch gerangschikt, alle straten waar de stad de voorbije 6 jaar een verkeersanalyse heeft gehouden.
Om de 14 dagen houden wij systematisch op 6 locaties een verkeersanalyse met onopvallende digitale meettoestellen. Onze verkeersanalysetoestellen meten zeer nauwkeurig waardoor wij over betrouwbare objectieve gegevens beschikken.
Wij meten gedurende een volledige normale werkweek (24/24) om na te gaan of er een snelheidsprobleem of een probleem van verkeersoverlast (te veel verkeer) is. Tijdens de niet-actieve tussenliggende weken worden de toestellen weggenomen en uitgelezen en worden ook de batterijen opgeladen. Tezelfdertijd meten op meer dan 6 locaties is niet haalbaar om logistieke redenen en uiteraard moeten we de gegevens ook nog verwerken en analyseren. Tijdens schoolvakanties gebeuren er geen verkeersanalyses omdat de verkeersintensiteiten dan lager dan normaal liggen.
Wij meten op eigen initiatief of na een klacht van bewoners. Je kan dus een verkeersanalyse aanvragen via 1777, maar het is lang niet zeker dat we daar onmiddellijk op kunnen ingaan. Dit kan trouwens moeilijk als je weet dat er in onze stad ongeveer 1.220 straten zijn en we jaarlijks ‘slechts’ 120 metingen kunnen uitvoeren. In veel straten meten we bovendien bij wijze van evaluatie of ter vergelijking, meer dan één keer.
We hanteren daarom bepaalde prioriteiten voor het inplannen van metingen. Zo krijgen straten waar nog nooit gemeten werd prioriteit, ook afhankelijk van de intensiteiten. Doodlopende wijkstraten krijgen de laagste prioriteit. We meten ook niet in straten waar recent al is gemeten (minder dan 3 jaar geleden), tenzij ter evaluatie van een bepaalde maatregel.
Je kunt trouwens zelf het verkeer in je straat meten door een telraam in je woning te installeren (meer info op telraam).
Omdat wij sinds 2009 metingen uitvoeren hebben wij een zicht op de reële snelheid en de intensiteiten in onze straten. De ervaring leert dat er in de meeste straten gemiddeld trager wordt gereden dan gedacht. Het zijn vaak een beperkt aantal bestuurders die verantwoordelijk zijn voor het gevoel van overdreven snelheid. Daarnaast is het ook zo dat iedereen wel eens te snel rijdt, zeker in een zone 30. Uit Vlaams onderzoek blijkt dat 96% van de bestuurders al eens rapper rijdt dan toegelaten in een zone 30.
Een te hoge snelheid is niet enkel de verantwoordelijkheid van de overheid. Veel bewoners kijken naar de stad (of de politie) om ‘iets te doen’ aan de hoge snelheid in hun woonstraat. Niet zelden krijgen we snelheidsklachten uit (vaak doodlopende) woonwijken. Maar in deze straten is er geen doorgaand verkeer en zijn het vaak bewoners zelf die te snel rijden. Omdat we niet overal kunnen meten of (iedere 100m) snelheidsremmers kunnen aanleggen, doen we dan ook een beroep op het eigen verantwoordelijkheidsgevoel om dit probleem te helpen aanpakken. Je kunnen bijvoorbeeld een eigen campagne organiseren of helpen meten door een telraam in je woning te installeren (meer info op telraam).
Aan de verkeersanalyses zijn een aantal normen gekoppeld die bepalen of we al dan niet snelheidsremmende maatregelen nemen. Onder ‘snelheidsremmende maatregelen’ verstaan we niet alleen (voorlopige) fysische snelheidsremmers (zoals rijbaankussens of wegversmallingen), maar ook grondmarkeringen ‘zone 30’ of ‘50’, de tijdelijke plaatsing van een digitaal snelheidsinformatiebord 'u rijdt te snel' of politiecontrole.
In sommige straten is het niet haalbaar om (voorlopige) snelheidsremmers zoals rijbaankussens of wegversmallingen aan te brengen. Soms zijn er te teveel opritten of is het niet mogelijk om parkeerplaatsen op te offeren voor snelheidsremmers. In straten met veel huizen is er ook vaak risico op lawaai- en trillinghinder door snelheidsremmers. Ook op de gewestwegen (N-wegen), beheerd door het Vlaams Gewest, kunnen/mogen we geen snelheidsremmers aanbrengen. In die gevallen zijn we dus louter aangewezen op politiecontroles.
Als meer dan de helft van de bestuurders sneller rijdt dan 40 km/u in een zone 30, onderzoeken we of het mogelijk is om in de straat snelheidsremmers aan te brengen zoals rijbaankussens, sassen (slalom), wegvernauwingen, ... Het op korte termijn aanleggen van definitieve snelheidsremmers zoals een verkeersplateau of verkeersdrempels is om budgettaire redenen niet haalbaar.
Maximaal 40 km/u in een zone 30 wordt nog als maatschappelijk aanvaardbaar beschouwd en blijkt een realistische norm. Het betreft hier de strikt reëel gereden snelheden zonder meetcorrecties of correctiemarges. Bij het toekennen van snelheidsovertredingen door de politie wordt er steeds wat marge voorzien omdat snelheidsmeters in auto’s niet altijd correct meten.
In ieder geval brengen we in dergelijke straat of straatdeel wel grondmarkeringen ‘zone 30’ aan, voor zover die er nog niet zijn. We brengen ook gedurende een maand een digitaal oplichtend snelheidsinformatiebord 'u rijdt te snel' aan. Deze kortetermijnmaatregelen voorzien we ook als de 40 km/u-norm bijna overschreden is. Tot slot voorziet de politie ook snelheidscontroles waarbij de straten met de hoogste snelheden en intensiteiten prioritair zijn.
Voor een zone 50 (meestal is dit binnen een bebouwde kom) nemen we snelheidsremmende maatregelen als meer dan de helft van de bestuurders sneller rijdt dan 50 km/u. Dan onderzoeken we of het mogelijk is om in de straat snelheidsremmers aan te brengen zoals rijbaankussens, sassen (slalom), wegvernauwingen, .... Het op korte termijn aanleggen van definitieve snelheidsremmers zoals een verkeersplateau of verkeersdrempels is om budgettaire redenen niet haalbaar.
Het betreft hier de strikt reëel gereden snelheden zonder meetcorrecties of correctiemarges. Bij het toekennen van snelheidsovertredingen door de politie wordt er steeds wat marge voorzien omdat snelheidsmeters in auto’s niet altijd correct meten.
In ieder geval brengen we in dergelijke straat of straatdeel wel grondmarkeringen ‘50’ aan, voor zover die er nog niet zijn. We brengen ook gedurende een maand een digitaal oplichtend snelheidsinformatiebord 'u rijdt te snel' aan. Tot slot voorziet de politie ook snelheidscontroles waarbij de straten met de hoogste snelheden en intensiteiten prioritair zijn.