Wat is het verschil tussen een melding en een aangifte?
Aangifte | Je doet een aangifte wanneer je melding maakt van een strafbaar feit bij de politie. Je kan zowel als slachtoffer en als getuige een aangifte doen.
De politie zal na je aangifte een proces-verbaal opstellen op basis van je getuigenis. Daarvoor hebben ze je persoonsgegevens nodig: je naam, geboortedatum, adres … Een aangifte is dus niet anoniem.
Let op! Doe je een aangifte van een strafbaar feit bij de politie? Dan moeten zij een onderzoek starten. Dat is immers verplicht van zodra er een vermoeden is van een misdrijf. Dus ook wanneer jij enkel jouw verhaal wil doen bij de politie.
Melding | Wil je (nog) geen verdere stappen zetten na wat gebeurd is? Dan kan je een melding doen. Dan kan je contact opnemen met een van onderstaande instanties om je verhaal te doen. Ze informeren je over de opties. Als je later verdere stappen wilt zetten, kan je je hier al op voorbereiden. Je kan bij hen ook een anonieme melding maken. Je kan dit ook intern melden op de plaats waar het gebeurde zoals je school, je werk, je sportclub … Vraag hiervoor naar een vertrouwenspersoon in het secretariaat.
Kan ik anoniem een melding maken?
Je kan een melding maken via Safer Cities. Hierbij wordt de stad op de hoogte gebracht, zonder de politie of andere instanties te betrekken. Jouw melding is volledig anoniem.
Waarom is het belangrijk om een melding te maken?
Het is belangrijk om ongewenst gedrag niet zomaar te laten gebeuren. Veel mensen ervaren schaamte, weten niet of ze goed opgevangen zullen worden of zien het nut van een melding niet in. Waarom zou je een melding maken als er toch geen verdere opvolging gebeurt? Door te melden maak je discriminatie, seksueel geweld en andere vormen van ongewenst gedrag zichtbaar. Je kan ook als getuige of anoniem melden. Hiermee maak je het verschil en kan een gerichte aanpak opgezet worden. Je kan een melding maken, aangifte doen of klacht neerleggen bij de politie. Zowel de politie als het Parket bieden psychosociale ondersteuning aan en verwijzen naar bevoegde instanties voor hulp door. Daarnaast zijn er een aantal officiële instellingen waar je dit kan melden en die je begeleiden als je verdere stappen wil nemen.