ERTEBREKERS

‘Waar hangen die dekselse Ertebrekers toch uit?’ Je hoorde het – als je goed luisterde – fluisteren onder fans. Met het onderliggende ietwat angstige sentiment: ze zijn toch niet gesplit? In een vlaag van verstandsverbijstering en een krachtige ‘Schluss damit!’? Wel, in het geheel niet. Ze leven nog. Kwamen uit hun hibernatie als vurige vlinders, met een nieuw album … ‘Cocon’. Al is er in die Ertebrekers-cocon toch het een en het ander veranderd. Bijna tien jaar geleden lieten ze ‘Otel’ op de mensheid los – met de bekende single ‘De Zji’ nestelden ze zich in een niche waar ze meteen king waren – om drie jaar later – met ‘Crème’ – dat verhaal lekker verder te zetten. Ja, corona wierp wat roet in het eten, al wisten Ertebrekers hun plaat wel te verzilveren met de singles ‘Paranoïa’ en ‘Shimokitazawa’ …  En nu zijn ze er weer. Met dat verschil: Flip Kowlier maakt geen deel meer uit van de band. Of dat de harten van Peter Lesage en Jeffrey Bearelle brak? Neen. Of zoals Lesage het zelf verwoordt: “Jammer, zeker. Maar het is geen sinecure om drie succesvolle bands én een solocarrière te combineren: ’t Hof Van Commerce, Flips nieuwe soloplaat én een nieuw album van Ertebrekers … Flip speelt wel nog mee op twee songs, ‘Kon ik maar een beetje beter dansen’ en ‘El Narcistico’. De andere songs komen uit de koker van Jeffrey en mezelf.” Waar de vorige Ertebrekers-platen nog een groter singer-songwriteraandeel hadden, konden Bearelle en Lesage het soul-laken nu volledig naar zich toetrekken: het resultaat is een compromisloze plaat – meer soul & disco, funk en hip-hop-georiënteerd, zeker wat de tempo’s en beats betreft – waarop de stem van Bearelle mooi blendt met de melodieuze arrangementen van Lesage. Twee soulbrothers in één ruimte, dat geeft coole resultaten. ‘Cocon’ is rijk gearrangeerd, met een knipoog naar oude en nieuwe soul-legends. Een plaat die mikt op de benen én op het hart, want ook qua thematiek laten Lesage en Bearelle in hun hart kijken.