Tekenkunst
Dagelijks, neen continu, kijken we in elkaars gezicht. Elk persoonlijk gesprek, elk persoonlijk contact, in elke film, in ‘elke’ foto. Bij elk verhaal fantaseren we een gezicht. Bij elk gezicht een verhaal. We denken er niet bij na. Zien we de persoon voorbij het gezicht? Écht? Zien we de emotie die schuilgaat? We zien ogen die kijken, een mond die praat, een neus,… Maar zien we waar het echt om draait? Hoe zien we dat dan? Wat is de essentie? Welke blik, welke trek rond de mond ‘verraadt’ het achterliggende denken? Het gevoel? Een signaal. Een fractie van een seconde. Merken we het op? Onbewust? Bewust? Gaan we erop in?
En als het over onszelf gaat, willen wij ‘het’ zichtbaar maken? ‘Het’ tonen? Verbergen we ons liever? Een masker? Een uitwendig vrolijk leven? Is dit veiliger? Dit eeuwige kat-en-muisspel.
Ons gezicht, een onopgemerkt open boek of een masker?
