Renée Gerard

Projectatelier

Er is “iets” wat haar automatisch stuurt … dat sterker is dan haarzelf: de liefde voor het paard.

“A girl who loves horses”.

Deze liefde laat haar hart sneller kloppen en geeft haar vlinders in de buik. Het tilt haar van de grond, laat haar vliegen, vrij… Alle denkbare gevoelens durft ze te tonen: blij, opgelucht, dankbaar, wanhopig, machteloos, trots, gekwetst of kwetsbaar. Een authentieke beeldtaal met een zalige openheid in het experimentele onderzoeksproces. Het zet ons misschien aan tot het “durven dromen" en die droom ook bewust te omarmen.