° 1944 – Kortrijk
huidige woonplaats: Marke
Bea is geboren en getogen in Kortrijk. Haar vader was ingenieur, haar moeder kunstenares die dag in, dag uit bezig was met kunst.
Bijna automatisch zou Bea in de kunstwereld rollen. Haar moeders atelier was haar favoriete speelruimte. Vrij jong volgde ze lessen keramiek aan de Kortrijkse Academie. Later volgde ze ‘toegepaste kunst’ waar ze verschillende materialen leerde bewerken.
Na haar huwelijk verhuisde ze met haar man naar Marke. Ze woont graag in Marke. Ze kent nauwelijks mensen want kunst is haar grootste, beter: haar enige passie. Van ‘s morgens tot ‘s avonds werkt ze aan haar schilderijen of haar sculpturen.
Wellicht zal Bea in haar beginperiode een stukje geïnspireerd zijn door de werken van haar moeder. Het gegeven dat ze zowel bij haar ouders als in eigen atelier tijd en ruimte krijgt en neemt om te experimenteren, zorgt ervoor dat ze een eigen weg gaat, los van de ‘naieve kunst’ van haar ma.
Bea is intussen bekend omwille van haar grote keramieken tuinbeelden, veel minder omwille van haar schilderijen.
Haar werken stralen een soort rust uit.
De portretten lijken wel denkende mensen. De wezens lijken door lava te zijn overgoten waardoor ze tijdloos worden. Wezens die reeds eeuwen beschaving achter de rug hebben, het hebben gezien en doorgemaakt. Wezens die voor zich uit blijven kijken en nadenken over wat komen kan.
Wat in het hoofd zit is het belangrijkste dat je hebt.
‘Free thinking’ is bijgevolg meer dan de titel van een werk. Het is vooral een overtuiging dat enkel onze gedachten volledig vrij zijn.
Bea geeft er de voorkeur aan om haar beelden in groep tentoon te stellen. Haar beelden hebben elkaar nodig om hun werkelijkheid te begrijpen.
Wat haar schilderwerken betreft is ze toe aan de ‘archeologie van de schilderkunst’.
Werken met pigmenten blijft een voortdurend zoeken.
Ze leert de techniek om rigoureus te kopiëren. Zo vindt ze in een onlangs verschenen werk van Jozef Janssens (1854-1930) een portret van een meisje dat als twee druppels water lijkt op een foto van haar kleindochter.
“Het is een voordeel geweest om een vrouw te zijn. Als man zou ik dit nooit hebben kunnen doen. Als je het niet om den brode moet doen, kan je veel radikaler zijn in je zoektocht en je werken”