Wat als haren vergrijzen en foto’s vergelen
Wat als herinneringen aan het roer komen staan
of als ‘t geheugen begint te zeven
en een mise-en-plis ons wordt aangedaan
Gaan we dan in een hoekje zitten
Lopen we dan met z’n allen gebukt
Zullen we wel nog dromen koesteren
als de tand des tijds zijn stempel drukt
Of gaan we toch nog leren strippen
en steekt gij uw toupet weer in de gel
Zetten we eindelijk die tattoo
al moesten ze bladeren door ons vel
Ook al zijn ons tanden vals
en wordt het eten voor ons geplet
dan zal ik bijten en ervoor kiezen
da’k m’n tanden in het leven zet
In het komende sociaal-artistiek project gaan de spelers samen met regisseurs Michaël Vandewalle en Silke Thorrez op bezoek in rusthuizen. Hoe verloopt het leven daar? Wat houdt de bewoners bezig? Waar denken ze aan? Hebben ze nog verlangens en toekomstdromen? Of zijn het vooral wilde verhalen uit het verleden die de kop opsteken? Valt er wel een cijfer te plakken op hoe we ons voelen? En hebben we vanaf een bepaalde leeftijd niet allemaal moeite met het aantal jaren op de teller?
Samen met de rusthuisbewoners proberen de spelers aan den lijve te ondervinden hoe het – ongeacht leeftijd – is om ouder te worden, in al zijn facetten, met al zijn schoonheden en gebreken.
Een voorstelling van: Theater Antigone & Perpodium, i.s.m. OCMW Kortrijk en Centrum Overleie
Regie: Michaël Vandewalle en Silke Thorrez
Geluidsontwerp: Niels Vanherpe
Met de steun van: de Tax Shelter van de Belgische federale overheid
Theater Antigone
Overleiestraat 47
8500 Kortrijk