"Aalbeke is een dorp waar je doorheen rijdt. Over de aloude steenweg van de Pottelberg naar de Risquons-Tout en zo Frankrijk binnen. Of, zoals zovelen die snel weg willen zijn, via de E17 of de A17. Miljoenen passanten razen er jaarlijks voorbij, zonder het te beseffen. En toch kan je er niet naast kijken. Want Aalbeke heeft met zijn monument van de Westvlaamse Sjouwer een opvallend herkenningspunt.
Aalbeke is ook een dorp waar je naar toe gaat. Vroeger kwamen ze met velen, één keer per jaar, op bedevaart naar Sint-Cornelius, tegen de kinderziekten én tegen ziekten onder het hoornvee. De ideale patroonheilige voor een landbouwgemeenschap. Nu komen ze, in mindere getale en soms meerdere keren per jaar, eten bij zijn Franstalige naamgenoot...
Aalbeke is ook een dorp waar je naar toe zou kùnnen gaan. Want het is één van de zuidelijke deelgemeenten van Kortrijk, waar verkavelingen en industrie onder controle werden gehouden, waar er mooie stukjes landschap ongerept zijn gebleven." (Filip Santy)
